Środki chemiczne dla fleksografii – jak czytać kartę SDS?

Środki chemiczne dla fleksografii – jak czytać kartę SDS?

Karta charakterystyki (SDS) to dokument zawierający opis zagrożeń, które może spowodować określona substancja lub mieszanina chemiczna, a także podstawowe dane fizyko-chemiczne na jej temat.  Są tam kluczowe informacje, z którymi należy się zaznajomić przed użyciem danego środka chemicznego dla fleksografii takie jak:

  • zawartość i rodzaj substancji czynnej
  • opis zagrożeń związanych z daną substancją lub mieszaniną chemiczną
  • wskazówki dotyczące sposobu w jaki należy się z nimi obchodzić
  • zagrożenia i ryzyko związane z użytkowaniem
  • procedury jakie należy wykonać w razie wystąpienia skażenia opisywaną substancją (mieszaniną)
  • raport toksyczności
  • metody bezpiecznego pakowania i transportu
  • sposób utylizacji.

Środki chemiczne dla fleksografii – gdzie znaleźć kluczowe dane?

Sekcja 1 – znajdziemy tutaj między innymi informacje o nazwie handlowej substancji/ mieszaniny, numer UFI, dane sprzedawcy, numer telefonu alarmowego, czy osoby odpowiedzialne za przygotowanie SDS.

Sekcja 2 zawiera oznakowanie – piktogramy oraz zwroty określające rodzaj zagrożenia wynikające z zawartych substancji czynnych.

Najbardziej powszechne oznaczenia są następujące:

Piktogram oznacza, że substancja ma jedną

lub więcej z następujących właściwości:

– jest ostro toksyczna

– powoduje uczulenia i podrażnienia skóry

– działa drażniąco na oczy

– podrażnia układ oddechowy

– działa odurzająco, wywołuje poczucie senności lub zawroty głowy

– stanowi zagrożenie dla warstwy ozonowej

Skrajnie łatwopalne gazy, aerozole,

ciecze oraz substancje stałe.

Piktogram oznacza:

– substancje i mieszaniny samonagrzewające się

– samozapalne ciecze i ciała stałe, które mogą

spowodować pożar przy kontakcie z powietrzem

– substancje i mieszaniny, które w kontakcie

z wodą uwalniają gazy łatwopalne

– samo reagujące substancje lub nadtlenki organiczne,

których ogrzanie może spowodować pożar lub wybuch

Środek chemiczny oznaczony tym piktogramem

jest żrący i może spowodować poważne oparzenia

skóry oraz uszkodzenia oczu. Może też powodować korozję metali.

W przypadku pojawienia się piktogramu należy zwrócić szczególną uwagę na dodatkowe zwroty wskazujące środki ostrożności tak aby korzystanie z detergentu było bezpieczne dla użytkownika.

Sekcja 3 – informacje o składzie produktu chemicznego.

Nie wszystkie środki chemiczne dla fleksografii posiadają piktogram. Są substancje, które nie znajdują się w bazie REACH jako substancje niebezpieczne. Tym samym producent nie ma obowiązku zawierać ich na liście substancji czynnych na karcie SDS.

Sekcja 4 – informuje o środkach pierwszej pomocy. Jak powinniśmy postępować w przypadku narażenia organizmu na daną substancję – w zależności od sposobu kontaktu.

Sekcja 5 – zawiera informacje dotyczące postępowania w przypadku pożaru. Substancje chemiczne podczas pożaru mogą tworzyć toksyczne tlenki. W takiej sytuacji należy poinformować straż pożarną o rodzaju zagrożenia.

Sekcja 7 – przedstawia, jak przechowywać substancję, żeby zminimalizować ryzyko uwolnienia i narażenia.

Sekcja 8 – to zestawienie środków ochrony indywidualnej, tak żeby stosowanie było bezpieczne dla użytkownika.

Sekcja 9 – właściwości fizyczne i chemiczne takie jak wygląd, zapach, pH, temperatura wrzenia, temperatura zapłonu itd.

Sekcja 14 – to informacje dotyczące prawidłowego transportu.

Sekcja 15 – tutaj znajdują się informacje prawne dotyczące zdrowia, bezpieczeństwa i środowiska. Sekcja ta jest wciąż aktualizowana ze względu na nowe badania i związane z nimi zmiany w przepisać.

Karty SDS, które dostarczamy do naszych detergentów QUICKER są na bieżąco aktualizowane w przypadku jakichkolwiek zmian w rozporządzeniu REACH. Dzięki temu nasi klienci mogą mieć pewność, że dokumentacja jest zawsze aktualna i zgodna z prawem.

Autor:

Małgorzata Wagner-Okuszko

Technolog produktów chemicznych odpowiedzialna za rozwój kategorii w Print Systems.